आंबाप्रेम पर्णवी ला उपजत च लाभलं आहे.आंब्याचा मौसम सुरू झाला की आम्हाला सर्वात आधी प्रतीक्षा असते ती म्हणजे देवगड हापूस ची.यावेळी आंबा आणायला तसा आम्हाला उशीरच झाला.आंबा आणला की सर्वात अगोदर तो स्वामींना अन मग आम्हाला असा नेहमीचा शिरस्ता आहे.
आज सकाळी आंबा खायचा म्हणून रात्रीच आंबा काढून ठेवला होता. सकाळी पर्णवी झोपेतून उठल्यावर पहिला प्रश्न होता बाबा आंबा कुठाय? मला आता लगेच खायचाय.
मी म्हणलं , "अरे पर्ना....किमान ब्रश तरी कर...आंघोळ हवी तर नंतर कर..."
ठीक आहे म्हणाली...तिचा ब्रश वगैरे होई पर्यंत मी आंबा कापून ठेवला.अन स्वामींना नेवैद्य दाखवायची तयारी करत होतो तोच पर्णवी आली अन म्हणे..
"बाबा, स्वामी आजोबांना मीच आंबा देणार आहे."
तिची आंघोळ वगैरे काहीही झालेलं नव्हतं त्यामुळे मी तिला म्हणालो, " अरे पिलू, तू आंघोळ नाही केलेली नाहीयेस असं बिना आंघोळीचं नको स्वामी आजोबांना आंबा नको देवुस.."
"बाबा...अरे भाव महत्वाचा...."इति पर्णवी
अस म्हणाल्यावर मग मी जरा बोलावं म्हणून समजलं नाही काही अस काहीसं चेहरा करत तिला प्रतिप्रश्न केला ..
"म्हणजे ग काय....काय म्हणते आहेस?..."
तर म्हणे..." अरे बाबा, स्वामी आजोबांना आंबा देताना माझा भाव महत्वाचा आहे. माझ्या मनात चांगलं नसेल अन मी आंघोळ केली असेल आणि मग स्वामी आजोबांना आंबा दिला तर ते घेणार नाही. पण जर आंघोळ केलेली नसेल अन माझा भाव चांगला असेल तर स्वामी आजोबा लगेचंच आंबा घेणार. स्वामी आजोबा भाव बघतात रे फक्त."
अस म्हणून आंब्याची डिश घेऊन स्वामींना प्रसाद दाखवायला सुरुवात केली.
मी मात्र क्षणभर फक्त स्तब्ध होऊन बघत तिच्या कडे बघत होतो.
"काय रे बाबा, काय बघतो आहेस...असाचं दाखवायचा ना..." अस म्हणाल्यावर माझी तंद्री भंग पावली.
भाव तिथे देव या बोलांची आठवण येऊन गेली.अवघ्या आठव्या वर्षात आलेली ही समज म्हणजे स्वामींची कृपा आहे 🤗🙏
0 Comments:
Post a Comment