पर्णवी सोबत दंगा करताना खूपदा मी आवाज बदलून तिला चिडवतो.अन परत मग तिला विचारतो कोण त्रास देतंय रे? हे अस खूपदा चालू असत. गाडीवर असताना किंवा रस्त्याने चालताना आमचे हे असले उद्योग सुरू असतात.
एके शनिवारी सकाळी पर्णवी अन मी फिरायला निघालो होतो...सोसायटीच्या गेटवर आम्ही आलो तेव्हा आमच्या बाजूने एक काका मोबाईल वर बोलत चालले होते.अचानक तेव्हा पर्णवीला लहर आली माहित नाही. दोन्ही हात तोंडावर ठेवून आवाज बदलुन मोठ्याने ..." ओ...टकलू..." अस म्हणाली.
क्षणभरासाठी तर मला काही समजलं च नाही.नंतर सर्वात आधी मागे वळून पाहिलं तर ते काका मोबाईल वर गुंग होते त्यामुळे त्यांनी हे काही ऐकलं नव्हतं.नाही तर काही खरं नव्हतं 🙄🙄
इकडे पर्णवी कडे पाहिलं तर मिश्किलपणे हसत होती... बाबाची कशी मजा केली. मी जरा दरडावून तिला म्हणालो ...बच्चा अस करायचं असत का...मोठ्या माणसांना अस बोलायचं का? तुझा बाबा पण टकलू आहे ना मग त्याला अस कोणी बोललं तर चालेल का?
यावर उत्तर आलं....अरे माझ्या बाबा...मी गंमत केली रे....सॉरी...अन पुन्हा आवाज बदलून..." ए बाबू....." सह मोठं हसू.😂😂😂
[घरी आल्यावर लेकीचा प्रताप सांगितल्यावर सर्वानुमते असा निष्कर्ष निघाला की खोडकरपणा अनुवांशिक असून हा गुण बाबा कडूनच आला आहे.या निष्कर्षला मासाहेबांनी माझ्या बालपणीच्या खोड्या अन त्याचा आई ला झालेला त्रास याचा लेखाजोखा मांडला.यावर मी आपला गरीब बिचारा भोळासांब काय बोलणार]
0 Comments:
Post a Comment