पर्णवी अन तिच्या समवयस्क मुलं बघताना माझं एक लहानस निरीक्षण अस आहे की ही पिढी जी आहे ते त्यांच्या मतांवर ठाम असतात अन ते त्यांच म्हणणं पटवण्यासाठी जे लॉजिक लावतात ते तर अफलातून असतं. या सोबत त्यांच्यात थोडासा बंडखोरपणा स्वभावात आहे.आपल्या लहानपणी आपल्याला दोन फटके दिले की आपण चिडीचूप पण आता कालानुरूप यात बदल झालाय.
आज दुपारी माझ्या मित्राची मुलगी (रितिका) पर्णवी कडे खेळायला आली होती. दोघीत साधारण एक वर्षांचा फरक आहे.पर्णवी एक वर्षाने लहान आहे. दोघींच्या असल्या धमाल गप्पा सुरू होत्या, अगदी मोठी माणसं बोलणार नाहीत अशा टोन मध्ये यांची चर्चा चालू होती.
जेवणाची वेळ झाली म्हणून मग दोघींना घेऊन जेवायला बसलो.दोघींच्या प्लेट मध्ये जेवण वाढलं अन मग आमचं जेवण सुरू झालं.मी फक्त लिसनिंग मोड वर होतो. पर्णवी दोन्ही हातांनी जेवण करत होती. तोच रितिका तिला म्हणे...
"अग...अस दोन्ही हातांनी जेवू नये...फक्त राईट हँड नेच जेवायचं हसत."
"अस काही नसत....आपण जेवायचं फक्त " इति पर्णवी
"नाही....माझ्या पपा नी सांगितलं आहे की राईट हँड ने जेवायचं..." रितिका
"अग...कस पण जेव...दोन्ही हाताने जेवण केलं तरी चालतं..." पर्णवी
मी शांतपणे दोघींच्या बोलण्या कडे लक्ष देऊन ऐकत होतो. दोघींपैकी कोणी एक माघार घेईना.त्यामुळे बॉल आता माझ्या कोर्टात येणार हे लगेच लक्षात आलं. तोच रितिका म्हणे...
"काका..पर्णवी ला सांगा कोणत्या हँड ने जेवायचं असत....right ने की नाही...ते good असत ना'.
"हो राईट हँड ने च जेवायचं असत...बरोबर आहे."- मी
"अस कस रे बाबू...तुच सांगतो ना सर्व समान असत...मग दोन्ही हातांनी समान जेवायचं....एकाच हाताने जेवलो तर दुसऱ्या हाताला वाईट वाटेन ना...बरोबर की नाही..अस कधी सर्व एकानेच नाही करायचं"
"हो बच्चा...बरोबर आहे...अस तेवढ्या पुरतं म्हणालो पण उजवा किंवा डावा अस न करता एका हातानेच का जेवायचं हे मला मात्र जरा काही क्षणांत पटवाव लागलं."
लहानपणा पासून सार काही उजव्या हातानेच अन बहुतांश गोष्टी ह्या उजव्या हाताच्या लोकांना सोयीस्कर अशाच पाहत आलो.त्यामुळे उजवा -डावा ऐवजी समानता अन स्वतःला काय सोयीचे हा विचार कधी आलाच नाही. आज मात्र ती झापडं दूर झाली होती.नकळत का होईना एक मोठी गोष्ट शिकायला मिळाली.
आज दुपारी माझ्या मित्राची मुलगी (रितिका) पर्णवी कडे खेळायला आली होती. दोघीत साधारण एक वर्षांचा फरक आहे.पर्णवी एक वर्षाने लहान आहे. दोघींच्या असल्या धमाल गप्पा सुरू होत्या, अगदी मोठी माणसं बोलणार नाहीत अशा टोन मध्ये यांची चर्चा चालू होती.
जेवणाची वेळ झाली म्हणून मग दोघींना घेऊन जेवायला बसलो.दोघींच्या प्लेट मध्ये जेवण वाढलं अन मग आमचं जेवण सुरू झालं.मी फक्त लिसनिंग मोड वर होतो. पर्णवी दोन्ही हातांनी जेवण करत होती. तोच रितिका तिला म्हणे...
"अग...अस दोन्ही हातांनी जेवू नये...फक्त राईट हँड नेच जेवायचं हसत."
"अस काही नसत....आपण जेवायचं फक्त " इति पर्णवी
"नाही....माझ्या पपा नी सांगितलं आहे की राईट हँड ने जेवायचं..." रितिका
"अग...कस पण जेव...दोन्ही हाताने जेवण केलं तरी चालतं..." पर्णवी
मी शांतपणे दोघींच्या बोलण्या कडे लक्ष देऊन ऐकत होतो. दोघींपैकी कोणी एक माघार घेईना.त्यामुळे बॉल आता माझ्या कोर्टात येणार हे लगेच लक्षात आलं. तोच रितिका म्हणे...
"काका..पर्णवी ला सांगा कोणत्या हँड ने जेवायचं असत....right ने की नाही...ते good असत ना'.
"हो राईट हँड ने च जेवायचं असत...बरोबर आहे."- मी
"अस कस रे बाबू...तुच सांगतो ना सर्व समान असत...मग दोन्ही हातांनी समान जेवायचं....एकाच हाताने जेवलो तर दुसऱ्या हाताला वाईट वाटेन ना...बरोबर की नाही..अस कधी सर्व एकानेच नाही करायचं"
"हो बच्चा...बरोबर आहे...अस तेवढ्या पुरतं म्हणालो पण उजवा किंवा डावा अस न करता एका हातानेच का जेवायचं हे मला मात्र जरा काही क्षणांत पटवाव लागलं."
लहानपणा पासून सार काही उजव्या हातानेच अन बहुतांश गोष्टी ह्या उजव्या हाताच्या लोकांना सोयीस्कर अशाच पाहत आलो.त्यामुळे उजवा -डावा ऐवजी समानता अन स्वतःला काय सोयीचे हा विचार कधी आलाच नाही. आज मात्र ती झापडं दूर झाली होती.नकळत का होईना एक मोठी गोष्ट शिकायला मिळाली.
0 Comments:
Post a Comment