मला वाटलं होतं की ही विसरली असेल...पण छे... आमची मेमरी एकदम तुफानी आहे...बरोबर सगळं लक्षात असतं अन योग्य वेळी मग बरोबर आठवतं...तर त्याच झालं असं की मागच्या आठवड्यात तीन आठवड्यानंतर ऑफिसला जाणार होतो. रविवारी रात्री मी बेडरूममध्ये माझं आपलं काम करत बसलो होतो तेच पर्णवीच आगमन झालं. अन म्हणे...
" बाबी, तुझ्यासाठी एक सरप्राईज आहे....पण हे सरप्राईज फक्त आपल्या दोघांमध्ये ठेवायचं कोणाला सांगायचं नाही..."
मी म्हणालो..." ठीक आहे...चालेल...कोणाला सांगणार नाही..."
मग हळूच जाऊन बेडरूम चा दरवाजा बंद केला अन म्हणे...
" डोळे बंद कर....हात पुढे कर....अन मी सांगेपर्यंत डोळे उघडायचे नाही..."
आदेशानुसार मी आपला डोळे बंद करून हात पुढे करून सरप्राईज ची वाट बघू लागलो.तोच हातावर काही तरी ठेवलं अन पुढचा आदेश आला.."हं...आता उघड डोळे..."
पाहतोय तर हातावर पेन्सिलची लहान कॅप होती...आता हे काय नवीन... अन हे कसलं सरप्राईज ...असा माझा आपला विचार सुरू झाला.
तोवर पुढंच बोलणं एकदम हळू आवाजात सुरू झालं...
"बाबी आता ऐक... मी जे सांगते आहे ते फक्त तू एकटा असताना करायचं....कोणी आलं तर लगेच लपवायच... कोणाला सांगायचं नाही अन कोणासमोर हे करायचं पण नाही...समजलं?"
"बर... चालेल...कोणाला सांगणार नाही....."
"तर ऐक... तुला ऑफिसमध्ये माझी आठवण येते की नाही...मग जेव्हा तुला आठवण येईल तेव्हा ना तू हा टायगर असा हातात पकडायचा अन डोळे बंद करायचे.त्यानंतर मग तू लहानपणीची मी आठवायची....अस केलंस ना की मग लगेच तुला दिसायला लागेल...मग तुला बोअर पण होणार नाही...समजलं.." 😇
"आता हे व्यवस्थित तुझ्या बॅग मध्ये ठेव अन आत्ताच ठेव नाही तर सकाळी विसरून जाशील..." अस म्हणून मला ती कॅप माझ्या पाकिटात ठेवायला लावली. इतकंच नाही तर सोमवारी सकाळी जाताना अर्धवट झोपेतुन उठून कॅप घेतली आहेस ना याची खात्री केली.😄😄
संध्याकाळी ऑफिसवरून आल्यावर लगेच चौकशी पण झाली..."बाबू ...केलंस ना तू? मी सांगितलं होतं तस अन दिसले ना मी तुला..."
"बघ...मस्त वाटलं ना तुला...."
मी जस हो म्हणालो...तस इतकी खुष की झाली की बस्स..."
तिच्या चेहऱ्यावरचा तो आनंद पाहून खूप समाधान वाटलं.लेकी किती लहान लहान गोष्टींत बापाची काळजी घेत असतात..😊😊😊😊
0 Comments:
Post a Comment